LUKISAN GAMBARAN WAJAH SHEIKH ABDUL QADIR JILANI |
“Dan
sesiapa yang berserah diri bulat-bulat kepada Allah (dengan ikhlas) sedang ia
berusaha mengerjakan kebaikan, maka sesungguhnya ia telah berpegang kepada
simpulan (tali agama) yang teguh dan (ingatlah) kepada Allah jualah kesudahan
segala urusan.” Petikan dari Surah Luqman(31:22)
1. Siapakah Sheikh Abdul Qadir Jilani ini?.
Nama penuhnya ialah Sayyid Abu Muhammad Abdul Qadir yang telah dilahirkan di Naif dalam daerah Jilan di
Negara Iran. Beliau lahir pada tanggal 1 Ramadan Tahun 470 Hijrah bersamaan dengan
tahun 1077 Masihi. Bapanya ialah Abu Salih, seorang alim yang taat kepada perintah
Allah dan berketurunan Imam Hassan iaitu anak sulung Saidina Ali Karramalah
Wajhah. Ibunya pula ialah Umm Khair Fatima, iaitu anak kepada Abdullah
Saumi yang berketurunan Imam Husin, anak kedua Saidina Ali. Oleh yang demikian Sheikh Abdul Qadir Jilani ialah dari
keturunan Hassan dan juga Hussin. Beliau merupakan seorang ulama fiqah yang terkenal dan dihormati oleh orang-orang Sunni. Beliau dianggap seorang wali dalam dunia tarikat dan sufi.
2. Semenjak kecil lagi beliau seorang yang pendiam dan bersopan
santun. Gemar termenung sambil berfikir dan sangat cenderung kepada
mistik (ilmu kerohanian). Setelah berumur 18 tahun beliau telah pergi menuntut ilmu di Baghdad. Baghdad pada masa itu ialah pusat pengajian agama. Semasa di
sana beliau berguru dengan seorang ahli sufi bernama Sheikh Hamad
Ad-Dabbas. Dia seorang penjual syarbat
(air sirap) tetapi seorang wali Allah yang hebat di zamannya. Wali
ini membimbing Abdul Qadir dalam tarikat shufiyah. Abdul Qadir menghindarkan dirinya
dari segala keseronokan dunia kecuali yang paling perlu untuk kehidupan. Beliau
banyak menghabiskan masa dan tenaganya untuk solat dan membaca Al-Quran. Kadang-kadang
beliau solat subuh dengan wuduk solat Isyak. Pernah juga beliau khatam Al-Quran
dalam satu malam sahaja.
3. Kemudiannya beliau meninggalkan Baghdad dan menetap di Shustar,
satu tempat yang jauhnya 12 hari perjalanan dari Baghdad. Selama 11 tahun
beliau mengasingkan dirinya kerana menuntut ilmu kerohanian. Setelah genap sebelas tahun itu tamatlah
latihan kerohanian beliau. Beliau mampu membuang nafsu amarah
pada dirinya dan menjadi orang yang berada hampir dengan Allah.
4. Dalam tahun 521 Hijrah barulah beliau mula mengajar orang ramai. Dia
diberi satu madrasah untuk mengajar. Pada mulanya sedikit sahaja muridnya. Tetapi selepas itu terkenallah beliau sebagai seorang yang bijak, alim, warak,
soleh, mempunyai ilmu yang luas dan kuat berpegang kepada ajaran Islam. Ramailah
orang yang datang mengunjungi beliau untuk mempelajari ilmu-ilmu darinya. Lama
kelamaan madrasah pun tidak mampu untuk menampung orang yang begitu ramai.
Dalam tahun 528 Hijrah rumah-rumah yang berdekatan telah diambil untuk
menampung murid-murid beliau. Itupun tidak cukup. Maka diadakan pula tempat
di luar bandar dan di situ dibina satu bangunan untuk beliau yang dipanggil Musafir Khaanah. Pelbagai lapisan orang datang belajar dengan beliau dalam
berbagai ilmu. Dikatakan
orang-orang bukan Islam pun ada yang datang mendengar pengajarannya dan ada
yang masuk Islam kerana dakwah beliau. Ratusan orang Yahudi dan
Kristian yang telah masuk Islam kerana dakwahnya. Diberitakan juga ramai
orang Islam yang menjadi penyamun, perompak, penzina, kaki judi dan melakukan
berbagai-bagai maksiat dan dosa telah bertaubat selepas mendengar syarahan
beliau. Demikianlah betapa hebatnya kekuatan kerohanian disebalik
syarahan-syarahan beliau itu. Dengan kebesaran jiwanya itu beliau amat dihormati
oleh orang-orang besar di zaman itu.
5. Hanya setelah berusia 51 tahun barulah beliau mendirikan rumah
tangga kerana terlalu asyik mencari dan menyebarkan ilmu agama kepada orang ramai. Almarhum dianugerahkan anak yang sangat ramai. Empat orang anak lelaki beliau yang
terkenal ialah:
5.1. Sheikh Abdul Wahab ialah anak yang sulung. Menguasai
ilmu yang luas. Beliau diberi kuasa menjaga madrasah bapanya dalam tahun 543
Hujrah. Setelah bapanya meninggal dunia, beliau pula memberi syarahan dan
memberi fatwa tentang syariat Islam. Beliau memegang jawatan dalam negeri dan
seorang yang sangat terkenal.
5.2. Sheikh Isa ialah seorang guru hadis dan
fukaha’ agung. Beliau pengarang puisi dan juga seorang pensyarah yang baik dan
menulis kitab-kitab tentang ilmu sufi.
5.3. Sheikh Abdul Razak pula seorang ulama dan hafiz hadis. Seperti
bapanya beliau terkenal kerana lurus dan benar. Mendalami ilmu kesufian dan terkenal
di Baghdad.
5.4. Sheikh Musa ialah seorang ulama yang
ulung. Beliau kemudian berpindah ke
Damsyik dan meninggal dunia di sana.
6. Pekerjaan Sheikh Abdul Qadir ialah memberi syarahan kepada
orang ramai 3 kali seminggu. Disamping itu tiap-tiap hari pagi dan petang
beliau mengajar tafsir, hadis dan hukum-hukum agama dan perkara-perkara yang
bersangkutan dengannya. Selepas sembahyang zohor beliau menyampaikan petua
mengenai soal-soal hukum. Tiap-tiap petang sebelum maghrib beliau
membahagi-bahagikan roti kepada orang miskin. Selepas solat asar beliau duduk
menanti waktu berbuka puasa kerana kebiasaannya ialah berpuasa setiap hari.
Sebelum makan beliau akan memanggil jirannya untuk makan bersamanya.
MAKAM SHEIKH ABDUL QADIR DI BAGHDAD |
7. Selepas solat isyak beliau berada dalam
biliknya dan menggunakan sebahagian besar waktu malam untuk beribadat kepada
Allah. Beliau telah meninggal dunia pada 11 Rabiul Akhir tahun 561 Hijrah
bersamaan dengan tahun 1166 Masihi pada waktu maghrib. Ketika itu usia almarhum ialah 89 tahun. Beliau meninggal dunia di daerah Babul Azajwafat di Baghdad. Al-Fatihah untuk
almarhum. Pengaruh keilmuan almarhum sangat besar
dalam sejarah Islam hingga kini.
8.
Antara kitab karangan almarhum
ialah: Tafsir Al Jilani, al Ghunyah Li Thalibi Thariqil Haq, Futuhul Ghaib, Al-Fath
ar-Rabbani, Jala' al-Khawathir, Sirr al-Asrar, Asror Al Asror, Malfuzhat,
Khamsata Asyara Maktuban, Ar Rasael, Ad Diwaan, Sholawat wal Aurod, Yawaqitul
Hikam, Jalaa al khotir, Amrul muhkam, Usul as Sabaa, dan Mukhtasar Ulumuddin.
9. Sama-sama kita fahami, hayati dan jika boleh mempraktikkan 6 peringatan dan pesanan mulia dari wali Allah Sheikh Abdul Qadir yang bertemakan 'bersangka baik (husnu zann)':
9. Sama-sama kita fahami, hayati dan jika boleh mempraktikkan 6 peringatan dan pesanan mulia dari wali Allah Sheikh Abdul Qadir yang bertemakan 'bersangka baik (husnu zann)':
9.1. Jika engkau bertemu
dengan SESEORANG, maka yakinilah bahawa dia lebih baik darimu. Ucapkanlah dalam
hatimu: “Mungkin kedudukannya disisi
Allah jauh lebih baik dan lebih tinggi dariku.”
9.2. Jika engkau bertemu
dengan ANAK KECIL, maka ucapkanlah (dalam hatimu): “Anak ini belum melakukan maksiat kepada Allah, sedangkan diriku telah
banyak bermaksiat kepadaNya. Tentu anak ini jauh lebih baik dariku.”
9.3. Jika engkau bertemu
dengan ORANG TUA, maka ucapkanlah (dalam hatimu): “Dia telah beribadat kepada Allah jauh lebih lama dariku, tentu dia
lebih baik dariku.”
9.4. Jika engkau bertemu
dengan seorang yang BERILMU, maka ucapkanlah (dalam hatimu): “Orang ini memperoleh kurnia yang tidak akan
aku perolehi, mencapai kedudukan yang tidak pernah aku capai, mengetahui apa
yang tidak aku ketahui dan dia mengamalkan ilmunya, tentu dia lebih baik
dariku.”
9.5. Jika engkau bertemu
dengan seorang yang BODOH, maka ucapkanlah (dalam hatimu) : “Orang ini bermaksiat kepada Allah kerana dia bodoh (tidak tahu),
sedangkan aku bermaksiat kepadaNya padahal aku mengetahui akibatnya. Dan aku
tidak tahu bagaimana akhir umurku dan umurnya kelak. Dia mungkin lebih baik
dariku.”
9.6. Jika engkau bertemu dengan orang KAFIR, maka
katakanlah (dalam hatimu): “Aku tidak
tahu bagaimana keadaannya kelak. Mungkin
diakhir usianya dia memeluk Islam, beramal soleh dan menjadi lebih baik dariku. Boleh jadi juga diakhir
usiaku aku menjadi kufur dan berbuat perkara jahat”.
10. Alangkah indahnya pesanan seorang wali Allah yang telah
mengabdikan hidupnya hanya kepada Allah SWT. Walaupun sudah ratusan tahun
meninggalkan dunia, tetapi pesanannya sangat berkesan di jiwa kita. Ia adalah pesanan yang sangat berguna bagi
menjadikan diri kita seorang yang lebik baik dan dekat dengan Allah SWT.
11. Ringkasnya, akhlak bersangka baik ialah tidak memandang diri
kita lebih baik, lebih bagus, lebih afdal dan lebih tinggi dari sesiapa pun
kerana kita tidak mengetahui benar-benar apa yang telah tertulis di Loh Mahfuz
Allah SWT. Apakah kita akan mati dalam
keadaan husnul khatimah ataupun su’ul khatimah tidak kita ketahui.
12. Tidaklah rugi jika kita bersangka baik terhadap manusia lain
daripada kita bersangka buruk yang boleh mendatangkan dosa. Jika ternampak sesuatu yang boleh membawa
kita bersangka buruk kepada manusia lain
maka carilah alasan-alasan untuk kita keluar dari sangkaan buruk tersebut agar kita
dapat bersangka baik dengannya.
13. Seseorang yang bersangka baik, dia akan tetap benar disisi Allah
walaupun sangkaannya itu tersalah tetapi seseorang yang bersangka buruk akan
tetap salah disisi Allah walaupun sangkaannya itu tepat dan benar.
14. Hanya satu sahaja yang kita boleh bersangka buruk iaitu kepada
nafsu kita sendiri. Carilah aib dan kekurangan diri sendiri. Jika kita sibuk dengan keaiban kita, nescaya
kita tidak akan ada masa untuk mengintai dan memperkatakan keaiban orang lain.
15. Semoga Allah memberikan kita sifat mata lebah yang sentiasa
melihat dan mencari kebaikan bunga di mana-mana dan bukannya mata lalat yang
sentiasa memandang dan mencari kotoran dan najis di merata tempat.
“Aku tidak
pernah melihat kezuhudan yang lebih sulit daripada kezuhudan terhadap
kekuasaan. Kita banyak menemui orang-orang yang zuhud dalam masalah makanan,
minuman, harta dan pakaian. Namun ketika diberikan kekuasaan kepadanya maka dia
pun akan mempertahankan dan berani bermusuhan demi membelanya.” – Mutiara Kata
Sheikh Sufyan Ats-Tsauri.
izin share ya
ReplyDelete